#29#
ไม่รู้NC
“นายไม่สนใจฉัน.
. .อื้อออ”ซอกคอขาวถูกริมฝีปากหนาก่อกวน
ความชื้นของลิ้นสัมผัสกับคอขาวๆอย่างหลงไหล นิ้วเรียวบดขยี้ยอดอกของคนใต้ร่างเล่น
“อ๊ะ.
. .ยงกุก. . .”จากเสียงสะอื้นกลายเป็นเสียงครางหวาน
“ถ้าไม่ให้ฉันทำงานแล้วจะให้ฉันมาสนใจนายแทนมั๊ยล่ะ?
เหมือนกับที่ฉันกำลังทำอยู่ตอนนี้นะ”มือหนาเลื้อยเข้าไปสัมผัสกับหน้าท้องแบนราบ
เสื้อที่ฮิมชานใส่อยู่ถูกเลิกขึ้นจนเห็นสิ่งที่แข็งเป็นไต
ลิ้นชื้นๆเปลี่ยนจากการเล่นกับซอกคอมาเป็นเลียยอดอกสีชมพูน่ารัก
“ไม่.
. .เอา”ฮิมชานพูดติดๆขัดๆ
เพราะด้านบนก็ถูกริมฝีปากยอกล้อกับจุดไวต่อความรู้สึกส่วนด้านล่างก็โดนมือหนาบีบเค้นจนมันพองขึ้น
“จำไว้นะฮิมชาน
ต่อให้ฉันทำงานหนักแค่ไหนฉันก็จะไม่มีวันไม่สนใจนาย. . .ขอโทษที่ต้องดุนะที่รักง้อครั้งนี้เสร็จแล้วหายโกรธกันนะ.
. .”กางเกงแบรด์หรูถูกถอดออกไปจากตัวฮิมชานพร้อมกับเสื้อและชิ้นส่วนต่างๆที่เป็นอุปสรรคต่อการเล่นบทรัก
ร่างกายของฮิมชานเปลือยเปล่าภายในเวลาเพียงไม่กี่วินาที
ร่างสูงพรมจูบสร้างรอยสีกุหลาบไปทั่วลำคอ
แผงอกและหน้าท้อง ลากลิ้นต่ำลงมาเรื่อยๆจนมาหยุดที่กลางกายที่ตื่นแล้วแต่ยังไม่เต็มที่นัก
“ยงกุก”ฮิมชานรั้งใบหน้าคมขึ้นมาจูบก่อนจะพลิกตัวขึ้นไปอยู่ด้านบนแทน
ลิ้นร้อนๆหยอกล้อกันเล่นอย่างเมามัน มือบางปลดเข็มขัดและกางเกงยงกุกออกเหลือเพียงเสื้อเชิ้ตที่ร่างสูงใส่อยู่
นิ้วเรียวไล่ปลดกระดุมออกทีละเม็ดจนเผยให้เห็นแผงอกที่กำยำแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อ
ส่วนกลางกายของทั้งบดเบียดกันให้ความรู้สึกเสียวซ่าน ฮิมชานละจากการชิมน้ำหวานในโพรงปากออกมากัดซอกคอแกร่งและเลียเบาๆ
“ซี๊ดดดด~อ่า ฮิมชาน”
“อะ.
. .เจ็บนะยง. . .กุก”ร่างบางโวยวายเล็กน้อยเมื่อนิ้วเรียวแทรกผ่านช่องทางอ่อนนุ่มเข้ามาโดยไม่ทันตั้งตัว
“อยู่เฉยๆสิ”นิ้วที่สองส่งผ่านเข้าไปแล้วค่อยๆขยับเข้าขยับออก ฮิมชานหลับตาพยายามข่มความเจ็บไว้
“อ๊ะ.
. .อ๊ะ. . .อื้มมม”ความเสียวเข้ามาแทนที่เมื่อปลายนิ้วโดนจุดกระสันภายใน
“พอแล้ว
.. .เข้ามาเลย”
“ไหวนะ”
“อืม”ยงกุกยันตัวลุกขึ้นนั่งโดยมีฮิมชานนั่งคร่อมไว
ร่างสูงยกเอวบางขึ้นเล็กน้อยและค่อยๆกดสะโพกมนลงให้กลืนแท่งร้อนเข้าไปภายใน ฮิมชานเบ้หน้าด้วยความเจ็บปวดแต่ก็ไม่ได้ร้องห้าม
ยงกุกยิ้มขำก่อนจะดึงฮิมชานเข้ามาจูบเพื่อเรียกความสนใจ
ทันทีที่ริมฝีปากทั้งสองสัมผัสกันลิ้นสองลิ้นก็เริ่มนัวเนียกันอีกรอบ
แกนกายแข็งเข้าไปด้านในจนสุด ร่างสูงขยับโยกตัวเด้งขึ้นทั้งๆที่ริมฝีปากเขายังไม่ห่างจากริมฝีปากสีชมพูของร่างบาง
จังหวะการสอดใส่ของทั้งคู้เริ่มเข้ากันได้ดีจากที่ตอนแรกเริ่มช้าๆ
ก็เปลี่ยนเป็นเร็วขึ้นตามแรงอารมณ์
“อ๊ะ..
.อ่า. . .แรงอีกสิ”
“อืมมมม
ฮิมชาน ซี๊ดดดด~”
“อ๊างงงง~ ยงกุก”
“อืม
อ่า. . .อ๊า ยงกุก อื้มมม”
พอเริ่มใกล้ถึงปลายทางยงกุกก็เปลี่ยนให้ร่างบางนอนราบกับพื้นโซฟา
แล้วเร่งจังหวะให้เร็วมือหนาก็ช่วยปรนเปรอส่วนหน้าของร่างบางไปด้วย
“ยงกุก.
. .ไม่ไหวแล้ว.. .อ๊างงง~”
“อ่าาาา~”ร่างสูงซบลงที่อกขาวเนียน
แกนกายที่ยังคาอยู่เริ่มแข็งขืนขึ้นอีกครั้งเพราะแรงตอดรัด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น