MS:18[NC]

MS:18[NC]

“ก็ต้องพี่สิ”พี่จงออบอมยิ้ม แล้วดึงผมเข้าไปจูบอย่างไม่ทันตั้งตัว ลิ้นเล็กค่อยๆคลืบคลานเข้ามาในปากของผมและตวัดไปทั่ว พอผมเริ่มตั้งตัวได้ ผมก็ใช้ลิ้นของผมดันลิ้นพี่จงออบกลับไปก่อนจะเป็นฝ่ายหมอบจูบอันเร่าร้อนให้แทน ผมว่าผมจะไม่ทำอะไรแล้วนะ ยอมโดนบึ้มบ้านว่ะ

ผมกับพี่จงออบเราแลกลิ้นกันอยู่นาน ก่อนที่ผมจะเป็นฝ่ายผละออก ผมจัดการถอดเสื้อของตัวเองและของพี่จงออบออก แล้วขึ้นคร่อม ผมก้มลงไปไซร้ซอกคอหอมๆของพี่จงออบ และไม่ลืมที่จะประทับรอยรัก มือไม้ของผมเริ่มอยู่สุข ลูบไล้ไปทั่วหน้าท้องก่อนจะมาหยุดที่ติงไตเล็กๆ ผมใช้นิ้วบดขยี้มันเบาๆจนมันชูชันขึ้น ปากของผมที่ไซร้ซอกคอ อยู่เมื่อกี้ก็เลื่อนลงมาเลียวนติงไตให้ร่างเล็กเกิดความเสียวซ่าน

“อ๊ะ..อ๊า…ซี้ดดดดด”เสียงครางของพี่จงออบดังขึ้น มือเล็กๆจิกผ้าปูที่นอนจนยับเป็นรอย

ผมเลื่อนหน้าขึ้นไปจูบพี่จงออบอีกครั้ง ลิ้นร้อนๆถูกส่งเข้าปากคนตัวเล็ก ก่อนจะตวัดลิ้นเก็บเกี่ยวความหวานในโพลงปากอย่างเอาแต่ใจ มือเลื่อนลงไปเคล้นคลึงส่วนอ่อนไหวของพี่จงออบจนมันขยายใหญ่ขึ้น

“อืออ…”พี่จงออบร้องประท้วงเมื่อเริ่มรู้สึกหายใจไม่ออก ผมผละออกอย่างอ้อยอิ่งแล้วจัดการถอดกางเกงขาสั้นกับกางเกงในของพี่จงออบออก ก่อนจะก้มลงไปเลียส่วนอ่อนไหวของคนใต้ร่างอย่างเอาใจ มือเล็กๆขย้ำกลุ้มผม

“จะ...จุนฮง...พี่จะไม่ไหวแล้ว...อ๊าส์”พี่จงออบบอกผมเมื่อรู้สึกว่าตัวเองใกล้จะถึงปลายทาง แต่ผมกลับหยุดการกระทำทั้งหมดแล้วล้มตัวนอนข้างๆพี่จงออบแทน หึ! ผมแค่นึกสนุกอยากแกล้งเท่านั้นเองล่ะ

“หยุดทำไม!!!”พี่จงออบกล่าวขึ้นอย่างขัดใจ ผมไม่ตอบอะไรนอกจากส่งยิ้มกวนๆไปให้ “จุนฮง!”

“ผมเหนื่อยแล้วอ่ะ ถ้าพี่อยากทำก็ทำต่อเองดิ”พี่จงออบมองผมตาเขียวก่อนจะลุกขึ้นดึงกางเกงผมออก และก้มลงเลียแกนกายผมเบาๆลิ้นเล็กๆเลียอย่างสะเปะสะปะแต่มันกลับสร้างอารมณ์ให้กับผมมากเลยทีเดียว

“พะ....พี่จงออบพอก่อน”ผมบอกพี่จงออบก่อนจะเริ่มทนไม่ไหว

พี่จงออบค่อยๆจับแกนกายของผมขึ้นมา แล้วค่อยๆสอดใสช่องทางรักของตัวเอง

“อ๊ะ...อืม จุนฮงพี่เจ็บนะ!”เพียงแค่สอดไปได้ไม่ถึงครึ่งทางคนตัวเล็กก็ทำท่าว่าจะถอดออก แต่ผมไม่ยอมเลยทะแทกสวนขึ้นไป พี่จงออบเบ้ปากใส่ผมด้วยความเจ็บปวด ผมจึงดึงพี่จงออบเข้ามาจูบเพื่อสร้างอารมณ์  

“จุนฮงพี่รู้สึกอึดอัด”พี่จงออบกล่าวออกมาเมื่อตัวเองเริ่มรู้สึกชินกับช่องทางด้านหลังแล้ว ผมก็รู้สึกอึดอัดเหมือนกันช่องทางของพี่มันตอกรรัดผมแน่นไปหมด

“ลองขยับสิครับ”สะโพกมน ค่อยๆขยับขึ้นลงช้าๆตามที่ผมบอก

“อ๊ะ....อ๊ะ....อือออ.จุนฮงอ่า~”จากช้าๆเริ่มเร็วขึ้น พี่จงออบกัดปากตัวเองจนเลือดห่อ โอ๊ย! ผมแทบคลั่งตายอยู่แล้วเนี่ย

“พี่จงออบ ช้าๆครับ ผมจะจุก”แต่คนตัวเล็กไม่ทีท่าว่าจะฟังผมเลยสักนิด ร่างเล็กขย่มรัวๆอย่างไม่รู้จักเน็ดเหนื่อย มือผมก็ไม่อยู่เฉย เลื่อนไปกอบกุมส่วนอ่อนไหวของคนตรงหน้าแล้วชักขึนชักลงอย่างเอาใจ

“อ๊ะ...อ๊าส์....จุนฮง~”เสียงครางดังไม่เป็นภาษาดังไปทั่วห้อง ผมรู้สึกเสียววาบไปหมด

“อ๊าส์.....จุนฮงพี่มะ....ไม่ไหวแล้ววว อ๊าส์!!~”ไม่นานน้ำสีขาวขุ่นก็ถูกปล่อยใส่ช่องทางรักและหน้าท้องผมพร้อมกัน พี่จงออบทรุดตัวนอนทับผมอย่างหมดแรง

“เหนื่อยแล้วเหรอ”ผมถามคนตัวเล็กแล้วลูบหัวเอาแผ่วเบา

“อืม”ผมยกตัวพี่จงออบที่นอนทับผมอยู่ให้ลงไปนอนข้างๆแล้วห่มผ้าให้ “จุนฮง...นายห้ามไปไหนนะ”พี่จงออบพูดเสียงอ่อย ก่อนจะเอาหน้ามาซุกกับอกผมและกอดผมแน่น พี่มัน...น่ารักเกินไปแล้วนะ^^

“ครับ ผมไม่ไปไหนหรอก ฝันดีนะครับ”ผมโน้มหน้าลงไปจูบที่หน้าผากคนตัวเล็ก ฝันดีนะครับเบบี้ของผม

กลับไปเม้นให้เราด้วยนะ^^ 

>>>>>>>http://writer.dek-d.com/make-chai/writer/view.php?id=936376<<<<<<<

MS:9

MS:9

จุนฮงก้มลงประกบริมฝีปากจงออบ จูบครั้งนี้ไม่มีความอ่อนโยนเหมือนครั้งก่อน จงออบพยายามเบี่ยงหน้าหนี แต่ก็ไม่เป็นผล จุงฮงล็อกคางของร่างเล็กไว้เพื่อที่จะจูบได้ถนัดลิ้นร้อนๆค่อยๆถูกส่งเข้าไปในปากของอีกฝ่ายตวัดเก็บเกี่ยวความหวานอย่างเอาแต่ใจ

“อืมมม...”ร่างเล็กเริ่มประท้วงเมื่อหายใจไม่ออก จุนฮงปล่อยริมฝีปากให้เป็นอิสระแล้วลงไปคลอเคลียกับซอกคอแทน

“หะ...หยุด...นะ”จงออบร้องห้ามแต่จุนฮงไม่หยุด ความรู้สึกกลัวเริ่มก่อตัวขึ้นอีกครั้ง จุนฮงยังคงประทับรอยรักต่อไปโดยไม่ได้สนใจร่างเล็กที่นอนสั่นใต้ร่างของตัวเอง

เสื้อของจงออบถูกถอดออกอย่าง่ายดาย เผยให้เห็นแผงอกขาวๆ จุนฮงมองอย่างหลงไหล

ก่อนจะก้มลงดูดเลียติ่งไตของอีกฝ่ายจนมันชูชันขึ้น จุนฮงลากลิ้นเลียลงมาเรื่อยๆโดยไม่ลืมฝากรอยรักไว้เต็มไปทั่ว

จงออบไม่ร้องขัดขืนเหมือนทีแรกเพราะเขารู้ว่าร้องไปจุนฮงก็คงไม่ฟัง นายมันปีศาจ ร่างเล็กคิดในใจพร้อมกับปล่อยน้ำตาให้ไหลลงมาอย่างเจ็บปวด

จุนฮงเงยหน้ามองคนใต้ร่างที่นอนร้องไห้ นี่! พี่รังเกียจผมขนาดนี้เลยเหรอ ทีกับมันพี่กลับยิ้ม หัวเราะ ให้มัน พี่ไม่รู้รึไงว่าผมรู้สึกเจ็บปวดขนาดไหน

“พี่จะร้องไห้ทำไม ผมไม่ได้จะฆ่าพี่สักหน่อย”จงออบไม่ตอบอะไร จุนฮงเลยก้มลงจูบร่างเล็กอีกครั้งและกัดที่มุมปากเบาๆเพื่อเป็นการสร้างอารมณ์ ส่วนมืออีกข้างหนึ่งเคล้นคลึงส่วนที่ไว้ต่อความรู้สึกของอีกฝ่ายจนมันเริ่มขยายใหญ่ขึ้นใต้กางเกงชั้นในตัวบาง

“อ๊ะ...”จงออบเผลอครางออกมาอย่างลืมตัว

ตอนนี้ร่างกายของจงออบรู้สึกอึดอัดและร้อนไปหมด สมองเหมือนหยุดทำงานจุนฮงเหมือนจะรู้ว่าคนตัวเล็กนี้เป็นอะไร จึงถอดกางเกงในตัวน้อยหรือสิ่งสุดท้ายที่ปกปิดร่างของจงออบออก

 ก่อนที่จะใช้ปากของตัวเองครอบคลุมแก่นกายของร่างเล็กแล้วใช้ลิ้นลากเลียวนส่วนปลายจากนั้นก็ลากขึ้นลากลงอย่างเอาใจ จงออบได้แต่บิดไปบิดมาด้วยความรู้สึกอึดอัดเหมือนกับต้องการปลดปล่อยอะไรสักอย่าง

“อ๊ะ...อา~”

ไม่นานจงออบก็เกร็งตัวเล็กน้อยก่อนจะปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมา จุนฮงจัดการกลืนกินน้ำนั้นอย่างไม่รังเกียจพร้อมทั้งเลียทำความสะอาดส่วนนั้นให้จงอออบ

ความรู้สึกใหม่ถูกแทรกเข้ามาอีกครั้ง เมื่อจุนฮงได้ส่งนิ้วร้อนๆเข้าไปในช่องทางอ่อนนุ่ม และเริ่มขยับเข้าออกเบาๆ

จากหนึ่งเปลี่ยนเป็นสองจากสองเปลี่ยนเป็นสามช่องทางนั้นตอดรัดนิ้วของจุนฮงเป็นอย่างดี มันแน่นไปหมด จนจุนฮงรู้สึกอยากจะคลั่งตาย

“อ๊า~...จุนฮง”

จุนฮงถอดนิ้วออก แล้วเปลี่ยนเอาแกนกายของตัวเอาสอดใส่แทน

จุนฮงแทบบ้า ช่องทางของร่างเล็กคับแน่นจนเขาเกือบจะเสร็จอยู่แล้วเนี่ย

“อ๊ะ....จุนฮงพี่เจ็บ”จงออบหลับตาปี้  จิกหลังจุงฮงเพื่อระบายความเจ็บ จุนฮงแช่ค้างไว้ แล้วก้มลงดูดเลียติงไตของร่างเล็กเพื่อสร้างอารมณ์อีกครั้ง เมื่อจงออบเริ่มรู้สึกผ่อนคลาย จุนฮงจึงเริ่มขยับเข้าออกอย่างช้าๆ

“อ๊ะ...อ๊า”เสียงครางหวานของจงออบทำให้จุนฮงยิ่งเกิดอารมณ์มากขึ้น

จากช้าๆเริ่มเปลี่ยนเป็นกระแทกเร็วขึ้นตามความใคร่ของตัวเอง โดยไม่ลืมปรนเปรือส่วนอ่อนไว้ด้านหน้าของอีกคน

“พะ...พี่ไม่ไหวแล้ว อ๊ะ..อ๊า~”จงออบและจุนฮงไปถึงที่หมายพร้อมกัน จุนฮงล้มตัวลงนอนข้างๆจงออบอย่างเหนื่อยอ่อน ผิดกับอีกคนที่รู้สึกเจ็บไปทั้งตัวและใจ น้ำตาสเอ่อล้นขอบตาขึ้นมาอีกครั้ง นายรักพี่หรือแค่ต้องการที่ระบายอารมณ์กันแน่จุนฮง

 --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

กลับไปเม้นให้เค้าด้วยน๊าาาาา~ ^^

MS:27

MS:27

“พี่ทำแบบนี้ทำไม?”จงออบเงียบเม้นปากแน่นก่อนจะพูดออกมาว่า...

“ไม่ให้ไป นายต้องเป็นของพี่คนเดียว เพราะ....พี่รักนาย”คำหลังของผมเบาลง แต่จุนฮงก็ยังคงได้ยิน จุนฮงยกยิ้มขึ้นพลิกตัวเป็นฝ่ายขึ้นคร่อม

“หาเรื่องให้ตัวเอง โดนกินแท้ๆเลยน๊า~พี่เนี่ย”มือหนาลูบไล้ที่พวงแก้มขาวใส จากนั้นก็ก้มลงสัมผัสจูบอันหอมหวานจากจงออบอีกครั้ง เสื้อผ้าของทั้งสองคนค่อยถูกถอดออกทีละชิ้น จนในที่สุดไม่เหลือแม้แต่ชิ้นเดียวปกปิดร่างกาย จุนฮงจัดการไซร้ซอกคอและกัดติ่งหูจงออบเบาๆเพื่อสร้างอารมณ์ มือก็ทำหน้าที่บดขยี้ติ่งไตเม็ดเล็กจนมันชูชันขึ้น

“อ๊ะ...”

“หืม? พี่ทนไม่ไหวแล้วเหรอ”จุนฮงถาม เมื่อร่างเล็กได้ยินคำถามถึงกลับหน้าขึ้นสีจัด หารู้มั๊ยว่ายิ่งหน้าแดงแบบนี้จุนฮงยิ่งมีอารมณ์มากขึ้น มือเลื่อนลงไปจับส่วนอ่อนไหวของคนใต้ร่างและสาวขึ้นลงอย่างเอาใจ ปากก็เลื่อนลงมาทำหน้าที่ดูดเลียวนติ่งไตแทน

“อ่า...จะ..จุนฮง”ร่างเล็กบิดไปมา ความรู้สึกต่างๆถาโถมเข้ามัน ทั้งอึดอัดและร้อนไปหมด สมองขาวโพลง มือเล็กเผลอจิกลงที่แผ่นหลังจุนฮงเพื่อระบายอารมณ์

“มะ...ไม่ไหวแล้วจุนฮง”จงออบร้องบอก  แต่จุนฮงไม่ได้คิดจะปล่อยให้ร่างเล็กถึงจุดหมายคนเดียว จึงให้นิ้วปิดตรงปากทางเอาไว้

“รอผมก่อนนะครับ”จงออบหายใจเข้าออกแรงๆ จุนฮงกัดปากร่างเล็กเบาๆก่อนสอดนิ้วเข้าไปช่องทางอ่อนนุ่ม ยังแน่นเหมือนเดิมเลยนะ จากนิ้วเดียวเปลี่ยนเป็นสอง สาม และขยับเข้าออก ร่างสูงรู้สึกว่าช่องทางจะเรื่มชินแล้วจึงดึงนิ้วออกและใส่แก่นกายขงอตัวเองเข้าไปแทนจนมิด

“อื้ออออ....เจ็บ จุนฮง”จงออบเบ้ปากเหมือนจะร้องไห้ จุนฮงเลยต้องก้มลงไปจูบเพื่อให้จงออบลืมความเจ็บที่ช่องทางด้านหลัง

“ทนหน่อยนะ”จุนฮงแช่ค้างไว้ สักพัก ก่อนจะค่อยๆขยับเข้าออกช้า และเปลี่ยนเป็นเร็วขึ้นเรื่อยๆ

“อ๊ะ...อ๊ะ..อ่าส์..จุนฮง”เสียงครางของจงออบยิ่งช่วยสร้างอารมณ์ให้จุนฮงยิ่งขึ้น มือหนาเลื่อนมากุมส่วนอ่อนไหวเพื่อปรนเปรอให้อีกฝ่าย

“เร็วหน่อยจุนฮงพี่... อ๊ะ..ไม่ไหวแล้ว..อ๊า~”จุนฮงกระแทกเร็วและแรงขึ้นตามที่จงออบบอก

“อ๊าส์......~”ไม่นานน้ำสีขาวขุ่นก็ถูกปล่อยออกมาทางช่องทางหลังและด้านหน้า จงออบหายใจหอบแรงๆเหมือนไปวิ่งหลายสิบกิโลเมตรมา ใบหน้าที่แดงก่ำ นั้นทำให้จุนฮงรู้สึกต้องการอีก

“ผมขออีกรอบได้ป่ะ”คำนี้เหมือนเป็นคำถามที่ไม่ต้องการคำตอบ เพราะไม่ว่าจุนฮงจะพุดอะไรมันก็ไม่ได้เข้าหูจงออบอีกต่อไปแล้ว“ไม่ตอบผมแปลเอาเองนะว่าดู้^^” เมื่อเห็นดังนั้นบทเพลงอันเร่าร้อนจึงกำเนิดขึ้นอีกรอบ...

DDMM ::13 NC18+(มั้ง?)

DDMM:13

NOET:อ่านแล้ว งง อย่าว่ากันเด้อT-T

"อืม"อืมก็ปล่อยสักทีสิ

"อ๊ะ แดฮยอนทำอะไรน่ะ"ใบหน้าคมก้มลงไซร้ซอกคอขาวๆ ขบเม้นให้เกิดรอยแดงจางมือหนาเลื่อนกอบกุมแก่นกายเล็กที่อยู่ใต้น้ำเคล้นคลึงอยู่พักหนึ่งจนร่างบางเริ่มรู้สึกแปลกๆ

"แดฮยอนหยุดนะ!"เสียงสั่นเครือของผู้ถูกกระทำไม่ได้ทำให้แดฮยอนหยุด แต่กลับยิ่งแกล้งอีกฝ่ายมากกว่าเดิม มือข้างหนึ่งที่ว่างเลื่อนขึ้นมาบดขยี้จุดสีชมพูเล็กๆจนมันชูชันขึ้น ร่างกายของยองแจเหมือนจะควบคุมไม่ได้ทั้งสัมผัสส่วนและส่วนบนทำให้สมองตื้อไปหมด

"แด. .  .ฮยอน"เสียงชื่อที่ขาดห้วงของอีกคนทำให้แดฮยอนรู้ได้ทันทีว่าร่างบางเริ่มมีอารมณ์จะเล่นบทรักกับเขาแล้ว

"ครับ?"น้ำเสียงยียวนตอบกลับไปปาก ก่อนที่ปากของเขาจะไม่ว่างเพราะกำลังแต้มรอยรักบนผิวขาวเนียนหน้ากินนี้อยู่

"ระ. . . รู้สึกแปลกๆ"ยองแจพูดออกมาอย่างซื่อๆ

"แบบไหน?"

"ไม่รู้"แดฮยอนเอื้อมมือไปดึงจุกสีดำบนที่กั้นไม่ให้ออกจากอ่างออก เพื่อที่จะทำอะไรได้สะดวก จากน้ำที่เต็มเกือบจนล้นอ่างอยู่เมื่อครู่ก็แปรเป็นแห้งคอดทันที

        ร่างสูงจับยองแจให้หันหน้ามาทางตัวเอง แล้วก้มลงประกบปากทันทีลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าโพลงปากของอีกคนเพื่อต้องการเก็บเกี่ยวความหวาน แต่ดูเหมือนจะไม่ง่ายอย่างที่คิดเมื่อลิ้นละมุนของร่างบางต้องการจะสู้กลายเป็นว่าทั้งสองฝ่ายต่างแลกลิ้นกันอย่างเมามัน แขนสองข้างโอบรอบคอของแดฮยอนอย่างลืมตัว

      ร่างสูงผละจากการจูบอันเร่าร้อนลงมาที่แกนกายที่เขาสร้างอารมณ์ไว้เมื่อครู่ ยองแจเบี่ยงหน้าหนีด้วยความเขินอาย แดฮยอนผลักให้อีกคนนอนลงกับพื้นอ่างโดยยกขาทั้งของร่างบางขึ้นพาดขอบอ่างไว้ และก้มลงโลมเลียแกนกายอย่างเอาใจ

"อ๊ะ! อ๊ะ แดฮยอน"ใบหน้าแดงซ่านบวกกับความร้อนในตัวที่บังเกิดขึ้น

"อ๊าาาา อ๊ะ"เสียงครางหวานดังก้องไปทั่วห้องน้ำ  เมื่อแดฮยอนรู้สึกถึงการเกร็งของอีกคนก็เริ่มเร่งจังหวะให้เร็วกว่าเดิมริมฝีปากหนารูดขึ้นลงจนคนใต้ร่างต้องแอ่นรับตาม

"อ๊างงงงงง~"ไม่นานน้ำสีขาวขุ่นก็ถูกปลดปล่อยออกมา แดฮยอนก้มเลียทำความสะอาดน้ำหวานจนหมดอย่างไม่รังเกียจ

"ตาแดฮยอนบ้างนะ"นิ้วเรียวค่อยๆกดเข้าไปในช่องทางอ่อนนุ่ม

"แดฮยอน เจ็บ"เพียงแค่เข้าไปนิ้วเดียวช่องทางก็ดันตอกรัดเขาแน่นขนาดนี้ แล้วถ้าเป็นอย่างของเขาล่ะ?แค่คิดก็เสียวแล้ว

"อย่าเกร็งสิครับ คนเก่งผ่อนคลายนะ"แดฮยอนก้มลงจูบริมฝีบางเพื่อเบี่ยงความสนใจ เมื่อยองแจเริ่มชินกับสิ่งแปลกปลอมที่เข้ามาในร่างกายแล้วจากนิ้วเดียวก็เปลี่ยนเป็นสองสามร่างสูงกดเน้นย้ำทั้งตอนชักเข้าและออกเป็นจังหวะ

"อ๊า แดฮยอนพะ. . .พอแล้ว"ยองแจดึงมือของแดฮยอนออกเมื่อเริ่มเกิดอารมณ์อีกครั้ง ร่างบางผลักแดฮยอนให้นั่งลง แล้วจัดการนั่งคร่อมช่องทางรักกลืนแก่นกายของแดฮยอนไปทีเดียวจนมิด

"เจ็บ"ยองแจเบ้ด้วยความเจ็บปวด

"แล้วใครบอกให้รีบเล่า หึ!อวดเก่งดีนัก จุ๊บ!"

"เจ็บจังแดฮยอนอ่า"ใบหน้าหวานซบลงที่อกแกร่งอย่างออดอ้อน

"ลองขยับสิ เผื่อมันจะหายเจ็บแล้ว"ยองแจขยับตามที่แดฮยอนบอก สะโพกมนขยับขึ้นลงตามความใคร่ของตนเอง จากที่ช้าๆก็แปรเปลี่ยนเป็นเร็วขึ้น

"อ๊ะ อ๊ะ แดฮยอน"

"อืม เก่งมากครับยองแจ อ๊า~"

"อ๊ะ อื้มมมม อ๊าง~"เสียงครางของทั้งสองคนดังแข่งกัน ร่างสูงช่วยเพิ่มความเสียวซ่านโดยการกระแทกสวนขึ้น ยองแจเชิดหน้าขึ้นปรือตาด้วยความยั่วยวนสองมือเกาะไหล่แดฮอยไว่เพื่อหาที่ยึด

"อ๊า~ อ๊างงง ~แดฮยอน อื้อๆ"

"ยองแจเราไปทำที่เตียงกันดีกว่า"ขาสองข้างเกี่ยวรัดเอวร่างสูงแน่นแขนบางโอบรอบคอ แดฮยอนอุ้มร่างบางขึ้นทั้งๆที่แก่นกายยังอยู่ในตัวอีกคน

"อ๊ะ อย่าแกล้งสิ"ยองแจมองค้อน ก็ร่างสูงไม่ยอมเดินไปดีๆน่ะสิ ดันเดินไปด้วยโยกไปด้วยอย่างนี้มันก็เข้าลึกกว่าเดิมสิ

"ทำไม เสียวดีออก อ๊า อ๊า~"

"อ๊า อืม อ๊ะ อ๊ะ"

        ทันทีที่แผ่นหลังยองแจสัมผัสถึงพื้นเตียงนุ่มๆ แดฮยนก็จัดการกระแทกไม่ยั้ง ร่างบางส่งเสียงครางหวานยิ่งเพิ่มแรงอารมณ์ขึ้นไปอีก ขาข้างหนึ่งถูกแดฮยอนยกพาดบ่าและลดความเร็วลงแต่กดเน้นทุกการสอดใส่

"อ๊า แดฮยอนไม่ไว้แล้วนะ แรงๆหน่อยสิ!"เหมือนคนสวยของเราจะใกล้ถึงปลายทางแล้ว แดฮยอนช้อนตัวยองแจให้ลุกขึ้นคร่อมตักตนอีกครั้ง

"'งั้นที่รักอยากแรงแค่ทำเองเลย"ยองแจขย่มแกนกายที่ตั้งขืนอยู่ในตัวเองอีกครั้ง จังหวะของทั้งสองคนกำลังเข้ากันได้ จุดเล็กๆสีชมพู่บนอกขาวเริ่มโดนลิ้นซนสะกิดให้แข็งขืนสู้อีกครั้ง นิ้วเรียวจิกลงบนแผ่นหลังของร่างสูงเพื่อระบายอารมณ์

"อ๊างงงงงงงง~"

"อ่าาาาาาา~"น้ำหวานอุ่นๆฉีดเข้าช่องทางหลังของร่างบาง และหน้าท้องของแดฮยอน ยองแจซบหน้าลงกับอกแดฮยอนอย่างเหนื่อยล้า

"เหนื่อยแล้วเหรอ"ฝ่ามือหนาปัดเรือนผมที่ปกหน้ายองแจออก

"อึ๊ย! เจ็บเอาออกไปเลยนะ"กลับมาแล้วสิ นางมารร้าย

"เมื่อกี้ยังครางเพราะมันอยู่เลย แล้วทีนี้ทำไมไล่มันซะล่ะ"แดฮยอนยกยิ้มกวนๆ

"ก็บรรยากาศมันพาไปต่างหาก ไม่มีแรงแล้วเช็ดตัวให้ด้วย"

"คร้าบบ ที่รัก"แดฮยอนยกร่างบางให้ออกจากตัวเขาก่อนจะจัดท่าให้ยองแจนอนได้สบาย ผ้าห่มผืนถูกดึงขึ้นมาคลุมร่างบาง ที่หลับไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

"ยองแจ แดฮยอนรักยองแจนะ"ริมฝีปากหนาจุมพิตลงที่แก้มใสๆ ก่อนจะลุกขึ้นไปหาผ้ามาเช็ดตัวให้

 =กลับไปเม้นเลยนะเธอออออออ~http://writer.dek-d.com/make-chai/story/viewlongc.php?id=996828&chapter=14

DDMM:18 NC18+

DDMM:18

พรึ่บ!!

   ร่างสูงขึ้นคร่อมผมพร้อมกับกดแขนสองข้างไว้เหนือหัวสายตากระหายแปลกๆของมันทำให้ผมขนลุกซู่และเดาไม่ยากว่าผมอาจจะต้องเจอกับอะไรอีกต่อไป

"อย่าคิดทะลึ่งนะยงกุก"

"เปล่าสักหน่อยแค่คิดว่า มึงยอมง้อกูแล้วงั้นกูของ้อมึงคืนบ้างดีกว่า"=w=ไม่ต้องหรอกพ่อพระ กูหายโกรธมึงตั้งแต่มึงขึ้นคร่อมกูล่ะT-T

"ห้ามทำอะไรกูเลยนะ เย็นนี้เรามีงานต้องไปอยู่นะ"

"รอบเดียวพอ"กี่รอบกูก็ไม่ให้โว้ยยย!

"ตะ. . .แต่ว่าอีกเดี๋ยวเลโอก็จะมาแล้วนะ"ยงกุกปล่อยมือที่จับแขนผมไว้ข้างหนึ่งก่อนจะหยิบโทรศัพท์ของผมที่วางอยู่หัวเตียงขึ้นมากดเบอร์โทรออกหาใครสักครั้ง

"ฮัลโหลจุนฮง เลโออยู่กับนายรึเปล่า"

{อืมอยู่ๆ นี่ก็กำลังจะกลับแล้วพี่มีไรป่ะครับ?}

"ฝากเลโอไว้สักสองชั่วโมงสิ"

{เอ๋?ทำไมล่ะจะไปไหนกันเหรอ?}

"จะใช้บริการห้องที่แดมันจัดไว้ให้ซะหน่อย"

{ฮะๆๆๆ เหรอๆโอเคๆงั้นเดี๋ยวผมพาเลโอไปกินไอสครีมรอล่ะกันขอให้สนุกนะครับ}

  ซวยล่ะไงกูตั้งสองชั่วโมง!= ='

"ทีนี้หายห่วงยัง"

"ยงกุกคือ. . .อื้มมม"คำพูดของผมถูกกลืนหายไปกับริมฝีปากหนานุ่มของคนตรงหน้า ลิ้นร้อนๆสอดแทรกเข้ามาในโพร่งปากอย่างโหยหาทันทีที่ลิ้นสองเราสัมผัสกัน  ความหวานแปลกใหม่ที่ต้องการก็พุ่งเข้ามาสองลิ้นเกี่ยวตวัดแลกความหวานกันจนน้ำใสๆเริ่มไหลซึมออกมานอกมุมปากแต่ก็ไม่สามารถหยุดจูบอันเร่าร้อนนี้ได้ มือหนาปล่อยแขนทั้งสองให้เป็นอิสระเพราะสิ่งที่เขาจะทำต่อไปนี้หน้าสนใจกว่าการตรึงแขนอีกคนไว้เป็นไหนๆ

    เสื้อที่สวมใส่อยู่ของผมถูกถอดออกไปอย่างง่ายดาย ยงกุกผละจูบออกแล้วก้มลงไซร้คอขาวประทับตราสีกุหลาบแรงขบเม้นสร้างความขนลุกไปทั่วทั้งร่างกาย ลมหายใจเริ่มติดขัดเมื่อคนตรงหน้าเริ่มเล่นกับยอดอกสีชมพูของผม ปากหนาทั้งดูดและเลียจนมันเริ่มแข็งและชูชันขึ้นส่วนอีกข้างก็ไม่ได้ปล่อยให้ว่างเพราะนิ้วที่บดขยี้อยู่นั้นก็ส่งผลให้ชูชันได้เหมือนกัน

"อ๊ะ. . .ยงกุก"ผมไม่สามารถบังคับร่างกายและเสียงร้องขอตัวเองได้เลย ทุกอย่างเหมือนหยุดสั่งการไปหมด ปากหนายังคงทำให้ที่ประทับตราสีกุหลาบไปทั่วแผงอกและหน้าท้องต่อไป แต่มือกลับผละออกจากสิ่งที่ทำก่อนหน้านี้แล้วเลื่อนมาสัมผัสสิ่งอ่อนไหวแบื้องล่างที่โปร่งนู้นอยู่ภายใต้กางเกงผ้าชั้นดี

"อยากแล้วเหรอ"ยงกุกถามพลางยิ้มเจ้าเล่ห์

"เงียบไปเลย!"ใบหน้าขึ้นสีจัด ในใจเต้นรั่วราวกับขึ้นถไฟเหาะตีลังกาครั้งแรก

"ให้ช่วยมั๊ย?"ไม่พูดเปล่ามือหนาสัมผัสสิ่งอ่อนไหวนั้นเคล้นคลึง จนรู้สึกอึดอัดและเสียวซ่านในเวลาเดียวกัน

"อืมม. . .อ่า. . .ยงกุกอย่าแกล้ง! จะทำอะไรก็ทำสักที"ไม่หลงเหลือความอายใดแล้วในตอนนี้เมื่อแรงอารมณ์ที่ต้องการอีกคนอยู่เหนือความรู้สึกทุกสิ่ง

"พูดเพราะๆก่อนแล้วจะช่วย ยงกุกอ่าช่วยฮิมชานหน่อยสิครับ"เสียงแหบทุ่มบีดให้เล็กลงล้อเลียนผม

"อย่าลีลา ไม่งั้นกูจะไม่ให้มึงทำอะไรเลย"ผมนอนมองค้อนๆมัน พยายามเก็บกลั้นความอึดอัดไว้เต็มที่

"งั้นกูช่วยตัวเองก็ได้"อ้าว! งั้นผมก็ค้างอ่ะดิ เมื่อเห็นว่ามันจะช่วยตัวเองแบบนั้นจริงๆผมเลยต้องกลั้นใจพูดออกไป

"ยงกุกอ่าช่วยฮิมชานหน่อยสิครับ"ร่างสูงยกมุมปากแบบยิ้มเยาะ ก่อนจะถอดกางเกงทั้งนอกและในที่แสนหน้ารำคาญนั้นของผมออกไป แก่นกายที่ตั้งขืนขึ้นถูกฝามือหนาสัมผัสและรูดขึ้นลงอย่างเอาใจ

"อ๊ะ. . .อ๊ะ. . .อ่า~"เปลี่ยนจากมือเป็นปากที่ครอบแก่นกายไว้ ลิ้นชื้นๆตวัดโลมเลียส่วนหัวการเร่งจังหวะที่ไม่ธรรมดาของร่างสูงทำให้ผมต้องจิกผ้าปุที่นอนจนยับยู่ยี้ไปหมด นิ้วที่เพิ่มความเสียวซ่านให้กับช่องทางหลังถูกสอดใสและควานหาจุดกระสัน

"อ๊ะ. . .ยะ. . .ยงกุกตรงนั้นมัน. . .อ๊ะ!"เมื่อหาสิ่งที่ต้องการเจอแล้วร่างสูงจัดการเพิ่มจำนวนนิ้วจากหนึ่งเป็นสามเพื่อเป็นการเบิกช่องทางและชักเข้าออกอย่างเร็วไม่ต่างจากส่วนหน้า สมองขาวโพลนไปหมดสายตาที่หยาดเยิ้มมองอีกคนที่กำลังมอบความสุขให้

"อ๊ะ. . .อ๊างงงงงง~"ร่างกายบิดเร่าเมื่อใกล้จะถึงปลายทางเสียงครางหวานดังระงมไปทั่วห้อง ร่างกายกระตุกเกร็งพร้อมกับฉีดพุ่งน้ำหวานออกมาเต็มปากอีกคน ลิ้นร้อนตวัดเลียเก็บน้ำหวานเข้าปากอย่างไม่รังเกียจ

"แฮกๆ"อกขาวกระเพือมขึ้นลงปากกวาดอากาศเข้าไปเต็มที่

"อย่าเพิ่งเหนื่อยนะที่รัก เดี๋ยวพาสนุกอีกรอบ"ยงกุกถอดกางเกงและเสื้อที่ใส่อยู่ของมันออกพร้อมกับนำแก่นกายมาถูไถกับช่องทางหลัง

"เข้าสักทีเถอะ มันเสียวนะ"ผมร้องบอกมันอย่างใจร้อน

"เออ น่า"พูดเสร็จแก่นกายก็ค่อยกลืนหายเข้าไปในช่องทางรัก

"เจ็บๆๆ ยงกุกเจ็บ"ผมนิ่วหน้าด้วยความเจ็บราวกับช่องทางฉีกขาด ยงกุกค้างไว้สักพักแล้วก้มลงจูบผมอย่างแผ่วเบานิ้วเรียวกับมาหยอกล้อกับยอดอกผมอีกครั้ง

"มึงรู้มั๊ยตอนนี้มึงน่ารักสุดๆไปเลยล่ะ"ยงกุกจับแขนสองข้างของผมให้คล้องคอมัน

"พอจะเอากูก็พูดแบบนี้"

"เดี๋ยวเอามึงเสร็จกูพูดให้ฟังอีกรอบล่ะกัน"

"อ๊ะ. . .อ่า"ยงกุกเริ่มขยับเข้าออกอย่างช้าๆเนิบๆ สายตามองประสานกันจนผมต้องเบี่ยงหน้าหันมองทางอื่น-/////-

"หายเจ็บยัง"ยงกุกถาม

"อ๊ะ. . .อืม. . .หะ. . .หายแล้ว"ใบหน้าคมก้มลงประทับตราสีกุหลาบที่คอผมอีกครั้ง ส่วนล่างยังทำหน้าที่ขยับเข้าออกอย่างเดิมแต่เพิ่มแรงกระแทกมากขึ้น

"อื้มมมม . . .อ๊ะ. . .อ๊ะ ฮิมชาน ของมึงมัน. . .อ่า"เสียงครางต่ำ ดังขึ้นช่องทางที่ตอดรัดเข้าแน่นจนอยากจะปลดปล่อยให้รู้แล้วรู้รอด และดูเหมือนจังหวะที่ยงกุกหมอบให้ยังไม่ถึงใจผมเลยเปลี่ยนจากมือที่โอบรอบคอมันเมื่อกี้ยันอกแกร่งไว้ก่อน

"อะไร?"ยงกุกขมวดคิ้วถาม ผมไม่ตอบอะไรแต่ผลักตัวมันให้ล้มลงนอนและขึ้นคร่อมแทน

"ขอทำเองได้มั๊ย?"ยงกุกยิ้มอย่างขำ ๆ ผมก้มลงประทับที่คอและแผงอกของมันบ้างสะโพกมนเริ่มขยับขึ้นลงตามจังหวะที่ต้องการ

"อ๊ะ. . .อืม ยงกุกอ่า~"

แรงเสียดสีทางช่องทางหลังทำให้ความต้องการของทั้งสองฝ่ายเพิ่มขึ้น สายตาเย้ายวนจิกมองคนใต้ร่างจากตอนแรกที่เป็นผมขยับฝ่ายเดียวก็เริ่มมีแรงกระแทกสวนขึ้นจากด้านล่าง

"อื้มมม อ่า ฮิมชาน อ่า"

"อ่า ซี้ดดดด~ อ๊ะ ยงกุก มันลึกอ่า"ร่างสูงยันตัวลุกขึ้นนั่งและกระแทกอีกฝ่ายไม่ยั้งจน มือบางต้องเกาะที่ไหล่เพื่อหาที่ยึด จังหวะทั้งสองเริ่มเข้ากันได้ดี แก่นกายส่วนหน้าของผมถูกอีกฝ่ายปรนเปรือด้วยฝ่ามืออุ่นๆ

"มองแบบนั้นอยากมีรอบสองรึไง?"ยงกุกเลื่อนหน้าประกบปากผมลิ้นร้อนสอดแทรกเข้ามาอีกครั้ง เสียงครางอู้อี้ในลำคอของทั้งสองคนดังแข่งกันไม่หยุด

"ไม่ไหวอ่า ยงกุกแรงกว่านี้หน่อยสิ อ่า อ๊ะ ซี้ดดด~ยงกุกอ่า"ผมกอดรอบคอมันไว้แน่นแรงกระแทกที่ลึกและแรงกว่าเดิมทำให้ใกล้ถึงปลายทางและสุดท้าย. . .

"อ่างงงงง~ อ่า"

"อ่าาาาา~"น้ำสีขาวขุ่นฉีดพุ่งเข้าช่องทางหลังและหน้าท้อง ยงกุกผลักผมให้นอนลงก่อนจะถอดแก่นกายของตัวเองออกแล้วเดินเข้าห้องน้ำ

"เหลืออีกสี่ชั่วโมงกว่างานจะเริ่ม มึงก็นอนพักไปล่ะกัน"มันเดินออกมาพร้อมผ้าชุบน้ำผืนเล็ก

"แล้วมึงจะไปไหน?"พูดอย่างกะจะทิ้งให้ผมอยู่ในห้องคนเดียวงั้นแหละ  ความชื้นของผ้าค่อยเช็ดคราบน้ำที่อยู่บนตัวผมออก

"ไปไหนล่ะ ก็นอนกอดมึงอยู่นี่ล่ะ"ผ้าผืนเมื่อกี้ถูกขว้างไปทางมุมห้อง ร่างสูงแทรกตัวมานอนกอดผมพร้อมยกผ้าห่มมาคลุมเราทั้งคน

"นอนซะเดี๋ยวไม่มีแรงทำอย่างอื่น จุ๊บ"ปากหนาทาบลงบนหน้าผากมนแขนแกร่งกระซับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น ผมได้ยินเสียงหัวใจที่เต้นของผมและของมันชัดเจน ยงกุกมึงรักกูจริงๆใช่มั๊ย

"มึงน่ารักสำหรับกูเสมอแหละ ทั้งตอนโกรธ งอน บ่น แล้วก็เมื่อกี้ คิมฮิมชานคือคนที่กูรักชัดยัง"

"พูดมาก"ผมก็บ่นไปไงล่ะทั้งที่ในใจมันอายจนแทบจะละลายไปกับผ้าปูที่นอนลายเสื้อดาวของอิแดมันแล้ว

"ก็บอกไว้เผื่อมึงยังไม่แน่ใจ"

"อืม กูก็รักมึงรักมากๆๆๆๆด้วย ถ้าขืนมึงนอกใจกูอีกครั้งนี้กูจะบอกพี่จิเยให้มาฆ่ามึง"

"กูยอมตายด้วยมือมึงดีกว่า"ไอ้บ้า-/////-พอดีกันหน่อยก็หยอดกูเลยนะ"นอนได้แล้ว"ผมหลับตาลงตามที่มันบอกอ้อมกอดอ่อนโยนของมันเริ่มทำให้ผมเคลิ้ม แต่ยังทันไม่ได้หลับสนิทเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นก่อน

ก๊อก! ก๊อก!

"ม่าม๊า ปะป๊า เลโอมาแล้วฮะ"

O[ ]O>>>>หน้าผม

O_O>>>>หน้ายงกุก

"ชิบหายแล้ว!/ชิบหายแล้ว!"

 =ไปฟินต่อใน>>>http://my.dek-d.com/make-chai/writer/viewlongc.php?id=996828&chapter=19