MS:9
จุนฮงก้มลงประกบริมฝีปากจงออบ จูบครั้งนี้ไม่มีความอ่อนโยนเหมือนครั้งก่อน จงออบพยายามเบี่ยงหน้าหนี แต่ก็ไม่เป็นผล จุงฮงล็อกคางของร่างเล็กไว้เพื่อที่จะจูบได้ถนัดลิ้นร้อนๆค่อยๆถูกส่งเข้าไปในปากของอีกฝ่ายตวัดเก็บเกี่ยวความหวานอย่างเอาแต่ใจ
“อืมมม...”ร่างเล็กเริ่มประท้วงเมื่อหายใจไม่ออก จุนฮงปล่อยริมฝีปากให้เป็นอิสระแล้วลงไปคลอเคลียกับซอกคอแทน
“หะ...หยุด...นะ”จงออบร้องห้ามแต่จุนฮงไม่หยุด ความรู้สึกกลัวเริ่มก่อตัวขึ้นอีกครั้ง จุนฮงยังคงประทับรอยรักต่อไปโดยไม่ได้สนใจร่างเล็กที่นอนสั่นใต้ร่างของตัวเอง
เสื้อของจงออบถูกถอดออกอย่าง่ายดาย เผยให้เห็นแผงอกขาวๆ จุนฮงมองอย่างหลงไหล
ก่อนจะก้มลงดูดเลียติ่งไตของอีกฝ่ายจนมันชูชันขึ้น จุนฮงลากลิ้นเลียลงมาเรื่อยๆโดยไม่ลืมฝากรอยรักไว้เต็มไปทั่ว
จงออบไม่ร้องขัดขืนเหมือนทีแรกเพราะเขารู้ว่าร้องไปจุนฮงก็คงไม่ฟัง นายมันปีศาจ ร่างเล็กคิดในใจพร้อมกับปล่อยน้ำตาให้ไหลลงมาอย่างเจ็บปวด
จุนฮงเงยหน้ามองคนใต้ร่างที่นอนร้องไห้ นี่! พี่รังเกียจผมขนาดนี้เลยเหรอ ทีกับมันพี่กลับยิ้ม หัวเราะ ให้มัน พี่ไม่รู้รึไงว่าผมรู้สึกเจ็บปวดขนาดไหน
“พี่จะร้องไห้ทำไม ผมไม่ได้จะฆ่าพี่สักหน่อย”จงออบไม่ตอบอะไร จุนฮงเลยก้มลงจูบร่างเล็กอีกครั้งและกัดที่มุมปากเบาๆเพื่อเป็นการสร้างอารมณ์ ส่วนมืออีกข้างหนึ่งเคล้นคลึงส่วนที่ไว้ต่อความรู้สึกของอีกฝ่ายจนมันเริ่มขยายใหญ่ขึ้นใต้กางเกงชั้นในตัวบาง
“อ๊ะ...”จงออบเผลอครางออกมาอย่างลืมตัว
ตอนนี้ร่างกายของจงออบรู้สึกอึดอัดและร้อนไปหมด สมองเหมือนหยุดทำงานจุนฮงเหมือนจะรู้ว่าคนตัวเล็กนี้เป็นอะไร จึงถอดกางเกงในตัวน้อยหรือสิ่งสุดท้ายที่ปกปิดร่างของจงออบออก
ก่อนที่จะใช้ปากของตัวเองครอบคลุมแก่นกายของร่างเล็กแล้วใช้ลิ้นลากเลียวนส่วนปลายจากนั้นก็ลากขึ้นลากลงอย่างเอาใจ จงออบได้แต่บิดไปบิดมาด้วยความรู้สึกอึดอัดเหมือนกับต้องการปลดปล่อยอะไรสักอย่าง
“อ๊ะ...อา~”
ไม่นานจงออบก็เกร็งตัวเล็กน้อยก่อนจะปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมา จุนฮงจัดการกลืนกินน้ำนั้นอย่างไม่รังเกียจพร้อมทั้งเลียทำความสะอาดส่วนนั้นให้จงอออบ
ความรู้สึกใหม่ถูกแทรกเข้ามาอีกครั้ง เมื่อจุนฮงได้ส่งนิ้วร้อนๆเข้าไปในช่องทางอ่อนนุ่ม และเริ่มขยับเข้าออกเบาๆ
จากหนึ่งเปลี่ยนเป็นสองจากสองเปลี่ยนเป็นสามช่องทางนั้นตอดรัดนิ้วของจุนฮงเป็นอย่างดี มันแน่นไปหมด จนจุนฮงรู้สึกอยากจะคลั่งตาย
“อ๊า~...จุนฮง”
จุนฮงถอดนิ้วออก แล้วเปลี่ยนเอาแกนกายของตัวเอาสอดใส่แทน
จุนฮงแทบบ้า ช่องทางของร่างเล็กคับแน่นจนเขาเกือบจะเสร็จอยู่แล้วเนี่ย
“อ๊ะ....จุนฮงพี่เจ็บ”จงออบหลับตาปี้ จิกหลังจุงฮงเพื่อระบายความเจ็บ จุนฮงแช่ค้างไว้ แล้วก้มลงดูดเลียติงไตของร่างเล็กเพื่อสร้างอารมณ์อีกครั้ง เมื่อจงออบเริ่มรู้สึกผ่อนคลาย จุนฮงจึงเริ่มขยับเข้าออกอย่างช้าๆ
“อ๊ะ...อ๊า”เสียงครางหวานของจงออบทำให้จุนฮงยิ่งเกิดอารมณ์มากขึ้น
จากช้าๆเริ่มเปลี่ยนเป็นกระแทกเร็วขึ้นตามความใคร่ของตัวเอง โดยไม่ลืมปรนเปรือส่วนอ่อนไว้ด้านหน้าของอีกคน
“พะ...พี่ไม่ไหวแล้ว อ๊ะ..อ๊า~”จงออบและจุนฮงไปถึงที่หมายพร้อมกัน จุนฮงล้มตัวลงนอนข้างๆจงออบอย่างเหนื่อยอ่อน ผิดกับอีกคนที่รู้สึกเจ็บไปทั้งตัวและใจ น้ำตาสเอ่อล้นขอบตาขึ้นมาอีกครั้ง นายรักพี่หรือแค่ต้องการที่ระบายอารมณ์กันแน่จุนฮง
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
กลับไปเม้นให้เค้าด้วยน๊าาาาา~ ^^
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น